บทความ
สารวัตรจ๊าบไปทำงานที่ อ.บัวใหญ่ จ.นครราชสีมาได้ 2 ปี พี่น้อย-เพ็ญพิมล ใสงาม รู้สึกว่าครอบครัวไม่อบอุ่น จึงได้ขอร้อง พล.ต.ต.ธีระ ชำนาญหมอ ขอให้ย้ายสามีกลับมาอยู่ที่บุรีรัมย์ สารวัตรจ๊าบจึงได้ย้ายมาเป็น สวป. สารวัตรปราบปรามอำเภอเมืองบุรีรัมย์ ซึ่งการย้ายครั้งนี้เป็นการแย่งตำแหน่งจากตำรวจคนอื่น สารวัตรจ๊าบจึงต้องทำงานอย่างระมัดระวัง
สารวัตรจ๊าบเป็นบุคคลที่มีความเชื่อมั่นในตนเอง มีอุดมการณ์ ชอบการอ่านหนังสือ มีแนวคิดในการเปลี่ยนแปลงระบบที่ไม่สามารถแก้ปัญหา ได้ เขามีความคิดปรับปรุงระบบสายตรวจแบบใหม่ โดยไม่ต้องผ่านตู้แดง ซึ่งจุดที่ติดตู้แดงนั้น หลายจุดแทบไม่มีความจำเป็น ดูเหมือนเป็นการติดตู้แดงที่หน้าบ้านผู้มีฐานะ , คนที่อยากแสดงบารมีที่ให้ไปติดตู้แดงในบริเวณนั้น ในขณะที่จุดอื่นๆที่ล่อแหลม ไม่ปลอดภัย กลับมีตู้แดงน้อย หรือไม่มีเลย
เรื่องการฝึกลูกน้องตำรวจ สารวัตรจ๊าบอยากฝึกลูกน้องตามสะดวก ในวันทำงานตลอด 5 วัน ตำรวจแต่ละนายต้องมีวันว่าง ใครพร้อมวันไหนก็มาฝึกในวันนั้น แต่ระเบียบกำหนดไว้เฉพาะวันพุธ อีกเรื่องหนึ่งคือ การสวมหมวกจราจร สารวัตรจ๊าบมองว่า มีความจำเป็นแค่ไหนที่จะต้องสวมหมวกเหมือนกันทั้งประเทศ เมื่อลองเสนอความคิดกับผู้บังคับบัญชาระดับสูงขึ้นไป ได้รับคำตอบว่า ผิดระเบียบ เพราะทั้งประเทศต้องเป็นระบบเดียวกัน
สารวัตรจ๊าบมองเรื่องโครงสร้างตำรวจที่เป็นอยู่ว่า เป็นระบบที่ไม่สามารถแก้ไขปัญหาบ้านเมืองได้ เป็นแค่เพียงการเกลี่ยตำแหน่งเกลี่ยคนให้ลงตัวมากกว่า ไม่ใช่มีเป้าหมายเพื่อนำคนดีมาแก้ปัญหาให้ประชาชน บำบัดทุกข์บำรุงสุขให้ประชาชน
เพราะการมีความคิดอ่านเป็นของตัวเอง มีความมั่นใจในตัวเองสูง จึงถูกมองว่าเป็นกบฎต่อระบบ มีความคิดแบบนักปฏิวัติ สารวัตรจ๊าบเป็นผู้หนึ่งที่ศรัทธาใน "เช กูวารา" นักปฏิบัติประชาชนแนวมาร์กซิสชาวอาร์เจนตินา เป็นบุคคลต้นแบบที่มีอิทธิพลต่อแนวคิดและอุดมการณ์ของสารวัตรจ๊าบ ชอบความถูกต้อง ความเท่าเทียมกันในสังคม ชอบช่วยเหลือคนยากจน และผู้ด้อยโอกาส
เมื่อสารวัตรจ๊าบมาทำงานที่บุรีรัมย์ เป็นช่วงงานเทศกาลขึ้นเขาพนมรุ้ง มีการขายบัตร-ขายโต๊ะ ซึ่งบัตรต่างๆจะถูกนำมาให้สารวัตรปราบปรามเมืองบุรีรัมย์ ซึ่งตำแหน่งนี้เป็นที่รับรู้กันว่า คือตำแหน่งแม่บ้านของโรงพัก จะต้องนำบัตรไปกระจาย เฉลี่ยให้ร้านค้าต่างๆ แต่พี่น้อยผู้เป็นภรรยา ไม่อยากให้สามีไปรบกวนพี่น้องชาวบุรีรัมย์มากเกินไป พี่น้อยจึงรับภาระซื้อบัตรทั้งหมด
( ประเพณีขึ้นเขาพนมรุ้ง จัดขึ้นในช่วง เดือนเมษายนทุกปี (วันเพ็ญเดือนห้า)
เป็นวันที่ประชาชนทั่วไปร่วมทำบุญปิดทองนมัสการรอยพระพุทธบาทจำลอง ที่ประดิษฐานอยู่ในปรางค์องค์น้อยและทำให้ชาวบ้านได้มีโอกาสพบปะสังสรรค์แลก เปลี่ยนความรู้ประสบการณ์ โดยเฉพาะการทอผ้าไหมทั้งนี้เพราะในช่วงงานประเพณีขึ้นเ ขา ชาวบ้านหญิงชายจะแต่งกายด้วยผ้าไหมทอลวดลายสวยงามประณีตที่สุดของตนเองเป็นก ารอวดฝีมือและความสามารถสร้างชื่อเสียงของหมู่บ้านและของตนเองอีกด้วยและยัง เป็นโอกาสให้ชาวบ้านได้เที่ยวชมความงามของปราสาทพนมรุ้ง และชักชวนให้คนเดินทางมาเที่ยวชมในงานประเพณีขึ้นเขาพนมรุ้งมากขึ้นทุกปี )
เดือนต่อมามีงานขึ้นเขากระโดง มีการขายบัตรขายโต๊ะเหมือนปีที่ผ่านมา พี่น้อยก็รับภาระจ่ายค่าบัตรทั้งหมด มีซองผ้าป่า ซองกฐินก็รับเองทั้งหมด แค่สารวัตรจ๊าบได้ย้ายกลับมาอยู่ที่บุรีรัมย์ก็ดีใจแล้ว แต่ความตั้งใจที่ดีที่ไม่ต้องการรบกวนคนบุรีรัมย์ ทำให้ฝ่ายตรงกันข้ามมองดูด้วยความไม่ไว้ใจ
(งานนมัสการรอยพระพุทธบาทจำลอง งานขึ้นปล่องภูเขาไฟกระโดง
วนอุทยานเขากระโดง เป็นภูเขาไฟที่ดับแล้ว มีความสูง 265 เมตร อยู่ห่างตัวเมืองบุรีรัมย์ 6 กิโลเมตร ซึ่ง งานนมัสการรอยพระพุทธบาทจำลอง ที่เขากระโดง อำเภอเมือง จัดงานในวันเพ็ญเดือน 3 ประชาชนจะไปนมัสการ รอยพระพุทธบาท จำลองและพระสุภัทรบพิตร ตลอดจนเที่ยวงานกันอย่างมากมาย)
สารวัตรจ๊าบทำงานที่บุรีรัย์ได้เพียง 2 เดือนครึ่ง ก็ถูกคำสั่งย้ายด่วน 24 ชั่วโมงให้ไปอยู่ที่กิ่ง อ.ชำนิ จ.บุรีรัมย์ ด้วยข้อกล่าวหา "รับเงินหวย" และอยู่ที่กิ่ง อ.ชำนิได้เพียง 1 เดือน ก็ถูกคำสั่งย้ายให้ไปเป็นสารวัตรปราบปรามที่ อ.ห้วยทับทัน จ.ศรีสะเกษ ซึ่งการถูกย้ายบ่อยๆ เหมือนเป็นการกำจัดคนที่ต่อต้าน ย้ายคนออกจากพื้นที่แล้วเอาคนของนักการเมืองเข้ามาทำงานแทน แต่ทำให้อนาคตในชีวิตราชการที่กำลังก้าวหน้า สะดุดลงไป ชื่อเสียงวงศ์ตระกูลเสื่อมเสีย
เมื่อประสบปัญหาในหน้าที่การงาน ที่ต้องถูกโยกย้ายบ่อยครั้ง ทำให้พี่น้อย เริ่มมองหาเส้นทางชีวิตใหม่ เพราะชีวิตราชการตำรวจของสารวัตรจ๊าบ ไม่มีโอกาสก้าวหน้าเลย การตัดสินใจครั้งนี้ ทำให้สารวัตรจ๊าบกลายเป็นผู้ขับเคลื่อนการเมืองภาคประชาชนในพื้นที่ จ.บุรีรัมย์ในเวลาต่อมา
-------------------
© 2552 เมธี ชาติมนตรี & เพ็ญพิมล ใสงาม & พันธมิตรบุรีรัมย์
Replay the memories by นายบอน 15 ม.ค.2552
-------------------
แสดงความคิดเห็น