บันทึกชีวิตสารวัตรจ๊าบ (๔) ชีวิตที่ต้องสู้..ตั้งแต่เยาว์วัย

ในการร่วมต่อสู้กับพี่น้องพันธมิตร สารวัตรจ๊าบทุ่มเททั้งกายและใจอย่างเต็มที่ ด้วยความที่เป็นนักสู้เต็มตัว หากย้อนกลับมาดูชีวิตตั้งแต่วัยเด็กแล้ว จะพบความเป็นนักสู้มาตั้งแต่ตอนนั้น

สารวัตรจ๊าบ เกิดเมื่อวันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ.2512 ที่บ้านโนนเจริญ ตำบลตูมใหญ่ อำเภอคูเมือง จังหวัดบุรีรัมย์ คุณพ่อรับราชการ คุณแม่มีอาชีพทำนา คุณพ่อ คุณแม่ตั้งชื่อเล่นว่า "ฟอน" แต่เพื่อนๆเรียกว่า "จ๊าบ" เกิดในครอบครัวที่มีลูกเยอะ รวม 8 คน โดยจ๊าบ เป็นบุตรคนที่ 5 ของครอบครัวชาติมนตรี เมื่อมีลูกมาก ฐานะของครอบครัวจึงค่อนข้างขัดสนพอสมควร เหมือนกับครอบครัวของคนอีสานส่วนใหญ่...

แม้ครอบครัวยากจน แต่สารวัตรจ๊าบเป็นคนเรียนเก่ง เรียนชั้นประถมศึกษาที่โรงเรียนบ้านโนนเจริญ จนจบ ป.6 แล้วเข้ามาสมัครเรียนต่อชั้นมัธยมที่โรงเรียนบุรีรัมย์พิทยาคม ซึ่งเป็นโรงเรียนประจำจังหวัด และสามารถสอบเข้าเรียนต่อได้สำเร็จ จนเป็นที่ฮือฮาและถูกกล่าวขาน ยกย่องไปทั่วทั้งตำบล เพราะเด้กชายบ้านนอกคนหนึ่ง สามารถสอบเข้าเรียนต่อในโรงเรียนประจำจังหวัดได้นั้น นานๆจะมีสักคนหนึ่ง...

เมื่อต้องเข้ามาเรียนในเมือง ก็ต้องมาอยู่หอพัก วันเสาร์-อาทิตย์ ก็จะนั่งรถโดยสาร-สองแถวกลับบ้าน แต่ถ้าเป็นช่วงหน้าฝน การเดินทางในตอนนั้น ลำบาก ต้องเดินเท้าจากบ้านโนนเจริญออกมาที่ถนนใหญ่เป็นระยะทางถึง 15 กิโลเมตร หลายครั้งต้องเดินไปกลับรวมเป็นระยะทาง 30 กิโลเมตร ทุกสัปดาห์ต้องแบกกระสอบข้าวสารเป็นข้าวเหนียวมาด้วย เพราะฐานะยากจน มีเงินน้อย แต่มีข้าวให้กิน หลายครั้งที่สารวัตรจ๊าบในวัยเด็กจะวิ่งเตะฟุตบอลจากบ้านมาที่ถนนใหญ่ ซึ่งลูกฟุตบอลทำจากกระดาษ นำมาขยำรวมกันเป็นลูกกลมๆใหญ่ๆแล้วเอาถุงพลาสติกหุ้มเอาไว้ วิ่งเตะไปตามทาง เพราะสารวัตรจ๊าบเป็นคนชอบกีฬา เป็นนักวิ่ง และนักฟุตบอล

เมื่อเป็นนักวิ่ง ก็ได้ที่หนึ่งหลายครั้ง แข่งขันต่อยมวย ก็ชนะทุกครั้ง

"ชีวิตต้องเป็นหนึ่ง แต่ต้องอยู่บนพื้นฐานความดี และความถูกต้อง"นี่คือ คติประจำใจของสารวัตรจ๊าบที่พี่น้อยเล่าให้ฟัง

เมื่อเข้ามาใช้ชีวิตอยู่ในตัวเมืองบุรีรัมย์ หลังเลิกเรียน เขาจะช่วยเหลือครอบครัว หารายได้ในเวลาว่างช่วงเย็น ตั้งแต่การไปรับจ้างล้างจาน ไปถีบสามล้อรับ-ส่งคน และการต่อยมวย ซึ่งได้เงินครั้งละ 200 บาท โดยต้องแลกกับความเจ็บ แต่นี่คือ งานที่สุจริต ไม่ได้ไปจี้ปล้นวิ่งรวทรัพย์สมบัติของใคร แม้ต้องทนเจ็บ แต่ก็อิ่มท้อง จึงอดทนทำงานทุกอย่างด้วยความเป็นนักสู้เต็มตัว

สารวัตรจ๊าบ มีชื่อเล่นที่พ่อแม่ตั้งให้ว่า "ฟอน" ซึ่งเป็นชื่อของสัตว์ชนิดหนึ่งที่มีความรวดเร็วในการต่อสู้ มีความฉลาด ส่วนชื่อ "จ๊าบ" เพื่อนๆตั้งให้ระหว่างที่ศึกษาอยู่ที่โรงเรียนนายร้อยตำรวจ ที่ตั้งชื่อให้ว่า "จ๊าบ" นั้น เนื่องจากเป็นบุคคลที่มีความเชื่อมั่นในตนเอง มีอุดมการณ์ของตนเอง และเป็นบุคคลที่นำการเปลี่ยนแปลง

(แก้ไขเพิ่มเติม 16 ม.ค.2552 15.30 น.) พี่น้อย ให้ข้อมูลเพิ่มเติมว่า ....ความจริงแล้ว พล.ต.ต. ธีระ ชำนาญหมอ ผู้ที่เป็นคุณพ่อคนที่ 2 เป็นผู้ตั้งชื่อนี้ให้.....

.... ช่วงหนึ่งของชีวิต สารวัตรจ๊าบขับรถหลายคัน รถคว่ำบ้าง เจอปัญหาอุปสรรคหลายอย่าง ในหนึ่งเมื่อมีโอกาสไปดูหมอ หมอดูทักว่า ดวงชะตาถูกโฉลกกับรถสีชมพู หลังจากนั้นจึงขับรถสีชมพู เมื่อ พล.ต.ต. ธีระ ชำนาญหมอ มาเห็นเข้า จึงร้องทักว่า

"แหม สีรถ จ๊าบ จ๊าบ มากเลย"

นับจากวันนั้น พล.ต.ต.ธีระ และอีกหลายๆคน จึงเรียกชื่อว่า จ๊าบ มาตลอดจนติดปาก

หลังจากจบมัธยมศึกษา สารวัตรจ๊าบเข้าศึกษาต่อที่โรงเรียนเตรียมทหารรุ่นที่ 30 ได้ปริญญาตรีรัฐประศาสนศาสตรบัณฑิต (รปบ.ตร.) โรงเรียนนายร้อยตำรวจ

จากชีวิตที่เป็นนักสู้ตั้งแต่วัยเยาว์ ทำให้เกิดความประทับใจต่อผู้หญิงคนหนึ่ง จนถึงขั้นตัดสินใจเลือกสารวัตรจ๊าบเป็นคู่ชีวิตในเวลาต่อมา และเป็นผู้ที่มีส่วนทำให้สารวัตรจ๊าบ กลายเป็นตำรวจพันธมิตร - นักรบบุรีรัมย์ - หัวหน้ากลุ่มยามเฝ้าแผ่นดินบุรีรัมย์ในเวลาต่อมา....

-------------------
© 2552 เมธี ชาติมนตรี & เพ็ญพิมล ใสงาม & พันธมิตรบุรีรัมย์
Replay the memories by นายบอน 12 ม.ค.2552
-------------------